این روزها امت اسلامی روزهای خوشی ندارد.

افغانستان و پاکستان چندین سال است که با نفوذ گماشته های سلطه جهانی(یعنی طالبان) یک روز خوش هم به خود ندیده است.

کمی آن طرف تر میانمار که مظلومیت اش بیشتر ازهمه به چشم می آید.

مسلمانان آنجا مدتی است با فتنه ای بی سابقه روبرو شده اند.استکبار جهانی بعد از وحشت از فراگیر شدن بیداری اسلامی در منطقه سریع دست به کار شد و برای جلوگیری از ورود نسیم این بیداری به منطقه شرق آسیا با حمایت های مادی و معنوی خود از دولت خبیث و بودایی میانمار در آن دیار بلایی خانمان سوز بر سر مسلمین آورد که سکوت جهانی هم در این مورد بسیار ملال آور است. 

تحولات مصر را هم که کم و بیش شنیده اید.

محمد مرسی با حمایت گروه های اسلام گرا روی کار آمد ولی بعد از به دست گرفتن حکومت، به آرمان های اسلام گرایانه پشت و پا زد و تاوان آن را مردم بی دفاع و بی گناه مصر می دهند.

رهبر بزرگوار انقلاب سال قبل به مردم و مقامات مصر هشدار انحراف در انقلاب شان را داده بودند.

اوضاع عراق هم که اصلا تعریفی ندارد و کمتر روزی است که نشنویم که در یک منطقه از عراق بمب گذاری نشده باشد.

امریکایی کردن اسلام مردم ترکیه هم که درد و رخنه بزرگی در جهان اسلام است.

از طرفی هم اذیت و آزار مسلمانان جمهوری آذربایجان که متاسفانه چندان رسانه ای نمی شود.

لیبی، تونس، یمن و بحرین هم که جای خود دارند و میگذریم.

فلسطین هم که مصیبت عظمای جهان اسلام است و بارها گفته ایم ولی باز باید بگوییم.

 اما سوریه....

داغی که این روزها دل هر  انسان آزاده را بیشتر می سوزاند.

در مورد تحولات سیاسی و اجتماعی سوریه اگر عمری باشد بعدا صحبت خواهیم کرد اما الان بیشتر دوست دارم از غربت حرم آل الله سخن بگوییم.

حدود ۲ سال قبل در اولین روزهای درگیری عده ای از تکفیری ها در دیوار حرم حضرت زینب جمله ای با این مضمون نوشته بودند که : " تو را هم همراه با نظام ساقط می کنیم "

اما غافل از اینکه خاندان این حرم در صحرای کربلا قیامت و محشر را با چشم خود دیده اند لذا با این توپ و خمپاره ها نمی شود دل سه ساله ی حسین علیه السلام را به لرزه در آورد و این تهدیدها برای این خاندان کارساز نخواهد بود.

هنوز اثر سیلی آن حرام زاده بر صورت رقیه سلام الله علیها از بین نرفته است.

قصد روضه خوانی ندارم و به همین چند جمله بسنده می کنم و بیشتر از این دل مولایمان صاحب الزمان علیه السلام را به درد نمی آورم. 

اجرک الله یا بقیه الله

تا حالا این سوال را از خودتان پرسیده اید که چرا این همه بلا را سر مسلمانان می آورند چه شیعه و چه سنی؟ 

آیا به این سوال پاسخی دارید؟

 این رنج نامه را ادامه خواهیم داد اگر خدا بخواهد...

پ.ن: دوستان بزرگوار دردی دارم که نمی دانم با چه چیزی درمان می شود.این روزها بدون هیچ تعارفی بیشتر از همیشه به دعایتان محتاجم

                                      والعاقبه للمتقین                                            

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: